allergie asperchilles

Vraag

Mijn zoon van 16 heeft c.f.
Hij is erg allergies voor de schimmel asperchilles.
Hierdoor heeft hij een zeer hoge IGe waarde in zijn bloed(8200).Hij heeft hierdoor een slechte longfunktie, voelt zich moe, hoest veel, verliest gewicht omdat hij een slechte eetlust heeft.In het verleden kreeg hij prednison wat de waarde deed dalen.Nu zit hij weer aan de prednison 2x 30 mgr. p.dag. Ook heeft hij ong. 7 maal een injektie gehad met xolair.Maar nu wil de waarde maar niet zakken. Wat kan hier de oorzaak van zijn en zijn er nog andere middelen?

Antwoord

Beste ouder,

Bedankt om een vraag te stellen over deze belangrijke longcomplicatie die bij CF kan voorkomen. Graag willen we u eraan herinneren dat het niet de bedoeling is om een specifieke behandeling voor u zoon aan te bieden: hiervoor moet u de behandelende arts contacteren. We kunnen alleen algemene informatie verstrekken.
Het probleem dat u hier beschrijft benoemen we met een moeilijke naam: ‘allergische bronchopulmonale aspergillose’, afgekort als ABPA. Je kan het best omschrijven als een ‘allergische reactie’ op de aanwezigheid van de schimmel Aspergillus in de luchtweg en de slijmen.
Aspergillus is een schimmel die alomtegenwoordig is in de lucht, maar in hogere concentratie voorkomt op vochtige en stoffige plaatsen (bv bij bouwwerken, paardenstallen etc).
Het inademen van deze schimmel geeft bij verder gezonde personen geen last. Bij personen met een verminderde afweer (bv kanker patiënten onder chemotherapie) kan dit ernstige longinfecties geven.
Bij CF patiënten geeft deze schimmel eerder zelden aanleiding tot echte infectie maar kennen we wel ABPA als complicatie. Door allergisch te reageren op deze schimmel ontstaan klachten van hoesten, piepen, kortademigheid met dikwijls ook toename van slijmen. Op de longfoto kunnen er nieuwe afwijkingen optreden en de longfunctie gaat meestal ook achteruit. Om het onderscheid te maken met ‘klassieke’ CF infectie moet je bloedonderzoek uitvoeren: hoog IgE en allergische cellen samen met positieve allergietesten voor Aspergillus wijzen op deze diagnose.
Behandeling van dit ziektebeeld is niet eenvoudig en er is weinig of geen wetenschappelijk bewijs wat nu de beste behandeling is. Cortisone/ prednisone is een belangrijke hoeksteen in de behandeling: dit krachtig ontstekingsremmend medicijn moet de forse allergische reactie onderdrukken. Mogelijk is het toevoegen van een schimmeldodend medicijn belangrijk,doch opnieuw zijn er heel weinig studies voorhanden. Meest frequent wordt gebruik gemaakt van itraconazole of voriconazole (als pil of als drank). Deze medicijnen worden bij CF patiënten echter niet steeds even goed opgenomen. Een andere mogelijkheid is het toedienen van anti-schimmel medicijnen per verneveling, maar ook hiermee is weinig ervaring.
De officiële naam van het medicijn voor injectie dat u vermeldt (Xolair) is omalizumab. Het zijn antistoffen die het IgE (dit zijn de allergische afweerstoffen) moeten binden en zo hun allergische actie verhinderen. Dit medicijn is bestudeerd en op de markt gebracht voor de behandeling van ernstig astma. Er zijn meerdere gevallen gerapporteerd van goed effect bij gebruik als behandeling voor ABPA bij CF. Op dit ogenblik is een grote internationale studie lopende om dit verder te bestuderen. Belangrijk om te weten is dat wanneer omalizumab wordt ingespoten het IgE wordt gebonden en heel traag uit het lichaam wordt verwijderd. Daarom blijven de IgE waarden hoog. Om na te gaan of omalizumab helpt kan je geen gebruik meer maken van IgE in het bloed maar moet je kijken naar de klachten van hoesten en benauwdheid, longfunctie, en het aantal allergische cellen in het bloed (die we eosinofielen noemen).
Samenvattend kunnen we dus stellen dat ABPA een goed gekend ziektebeeld is bij CF. Behandeling is dikwijls moeilijk en langdurig. Er zijn weinig wetenschappelijke gegevens over welke therapie het beste is maar onderzoek, specifiek naar het nut van omalizumab is lopende.
We hopen dat dit een voldoende antwoord is op uw vraag.
Met vriendelijke groeten

M. Proesmans, K. De Boeck, J. Dankert-Roelse

18.03.2009